Introwertyk pyta - jak spędzić Sylwestra?

Jestem introwertyczką. Lubię ciszę i spokój. Pewnie, że czasem lubię się pobawić. Mam ochotę wyjść do kina, na spacer, czy na koncert. Jednak wolę robić to wszystko w gronie osób, które znam i najlepiej jeśli nie będę musiała dużo mówić - o wiele bardziej lubię słuchać. Jestem szczęśliwa, kiedy mogę zostać w domu i pooglądać filmy na Netflixie albo poczytać książkę. Spokój bez żadnej presji to mój ulubiony stan ducha.

I nagle na kalendarzu pojawia się grudzień. Przygotowania do świąt, a potem Sylwester... Chodzę struta już od początku miesiąca. Kiedyś bardzo ulegałam presji rodziny i w ogóle otoczenia. Starałam się wszystkich zadowolić. Teraz coraz bardziej się z tego wymiksowuję i jest mi z tym po prostu dobrze. Ale nie jest łatwo być introwertykiem. Świat kocha ludzi przebojowych i nie za bardzo chce zrozumieć tych, którzy wybierają ciszę.

Wróćmy do Sylwestra u Introwertyka

Z powodzeniem mogę spędzić tę noc na kanapie w domu i robić to, co zwykle - czytać, oglądać, pisać. Rok temu wyszłam do parku na koncert, ale szybko się tam zmęczyłam - tłum + fajerwerki to nie było dobre rozwiązanie, chociaż koncert był fajny. Naprawdę nie lubię hałasu. Mogę iść spać przed 24, bo naprawdę nie muszę wznosić o tej porze toastów, albo wisieć na telefonie. Za to w Nowym Roku mogę wstać rano, pójść na spacer i myśleć o tym, co zrobić z nowymi 365 dniami.

Kilka sprawdzonych sposobów na Sylwestra: 

1. Mogłabym spędzić Sylwestra w małej grupie ludzi, którą znam, jeśli nikt nie będzie na mnie naciskał, że mam tańczyć i ciągle gadać. Nie znoszę tego. Wszyscy możemy się dobrze bawić, jeśli w TV na całą parę nie będzie leciało disco polo - wtedy mój układ nerwowy zaczyna szaleć. 
2. Drugą opcją jest cichy sylwester, organizowany gdzieś poza miastem. Kiedyś na takim byłam i to była chyba najlepsza noc sylwestrowa w moim życiu. Dodatkowo w takie miejsce, często możemy jechać z psem, co jest dla mnie dużym plusem. Ofert cichych sylwestrów jest coraz więcej. Nie ma żadnego problemu żeby się gdzieś schować w ten dzień. 
3. Dawno nie grałam w planszówki i to też jest dobra opcja. Mogą być też gry komputerowe - czemu nie?  Mogłabym też wyjątkowo spędzić Sylwestra w kinie. Tam każdy zajęty jest sobą, co mi bardzo pasuje. 

Introwertycy nie przepadają za dużymi grupami ludzi, zwłaszcza jeśli ich nie znają. Nie lubią hałasu i gadania o niczym. To nie znaczy, że nie lubią ludzi w ogóle, albo że są nieśmiali. Po prostu muszą częściej ładować baterie w samotności. Jednak jeśli ta samotność jest zbyt długa, także staje się męcząca. Jestem zdania, że wszyscy potrzebujemy kontaktu z ludźmi, ale powinniśmy się szanować. Każdy z nas jest inny i ma swoje upodobania.

Na koniec, chciałabym podkreślić, że nie powinniśmy się do niczego zmuszać. Jeśli źle się z czymś czujemy, nie musimy tego robić, ani się z naszych wyborów tłumaczyć. Pielęgnuję tę zasadę

Więcej o introwertykach możecie przeczytać na blogu, który niedawno znalazłam - introwertycznie.pl.

Inne wpisy o podobnej tematyce, które mogą Cię zainteresować:

1. Kilka słów o depresji
2. Dorosłe Dzieci Alkoholików DDA
3. Kryzys i wypalenie zawodowe